‘Wat ben je sterk’
Last updated on november 4th, 2024 at 10:34 am
Als iemand overeind blijft in de stormen des levens, dan zeggen mensen soms welgemeend:
‘Wat ben je sterk!’
Ik vind dat best een mooi compliment.
Dus het verraste mij een beetje dat er mensen zijn die zich eraan ergeren. Blijkbaar kan het in de categorie ‘Stomme Dingen Die Mensen Zeggen,’ vallen.
Het probleem met: ‘Wat ben je sterk’
Eén van de redenen die ik heb gevonden, waarom mensen boos worden als iemand zegt: ‘Wat ben je sterk!’ is omdat ze geen keus hebben. Er is hen iets vreselijks overkomen, en ze proberen zich zo goed en zo kwaad mogelijk staande te houden.
Omdat het niet waar is
Veel rouwenden ervaren het niet als een compliment maar als ‘druk’ om sterk te moeten zijn. Op het blog Seizing Hope schrijft de blogger hierover:
‘When you call me strong but I know that I am weak I only feel like it’s one more thing that I’m failing at. Because I’m supposed to be strong right? But why? Why is strength what we strive for? What if I would rather be real?’
Een soortgelijk argument vond ik op de website Widowshandbook.com:
‘No, I’m not. I’m doing what I have to in order to keep going. And are you implying I’m not grieving enough?’
‘Wat ben je sterk’ zeggen is een cliché en dooddoener
De Amerikaanse Angela Miller verloor een kind. Ook zij vindt het niet fijn als iemand tegen haar zegt: ‘Wat ben je sterk’. Ook zij zegt dat ze zich juist helemaal niet sterk voelt. Daarnaast is het een soort conversatiestopper volgens haar:
- Het maakt het moeilijk om eerlijk te zijn over hoe het echt met je gaat.
- De rouwende kan daardoor niet makkelijk om hulp vragen. Hij of zij is immers ‘sterk’.
- De rouwende voelt zich eenzaam en onbegrepen.
- ‘Wat ben je sterk,’ zeggen is het zoveelste cliché en dooddoener.
- De mensen die ‘sterk’ lijken, hebben het vaakst het moeilijkst.
Hoe moet het dan wel?
In plaats van te zeggen: ‘Wat ben je sterk,’ kun je beter gewoon vragen hoe het met iemand gaat. Stel open vragen, die de rouwende ruimte bieden om zijn of haar verhaal te vertellen. Als je tegen iemand zegt: ‘Wat ben je sterk,’ dan beperk je die ruimte.
Angela Miller besluit met te zeggen dat je juist mensen die ‘sterk’ overkomen extra aandacht moet geven.
Ik denk dat aandacht voor alle rouwenden fijn is.
Of ze nou sterk lijken of niet.
Misschien zeggen: ‘Je óógt sterk. Klopt dat ook?’
Ik denk altijd: heb je een andere keuze dan ‘sterk’ te zijn? Volgens mij zijn mensen die zogenaamd sterk zijn gewoon aan het ‘overleven’, want een andere mogelijkheid is er niet.
Sterk zijn… ik vind dat ook best een lastige. Het is als compliment bedoeld, maar ik heb ook vaak gedacht dat ik niet anders kon. Niet dat ik me sterk gedroeg, maar ik bleef doorgaan met leven. Ik stond iedere morgen weer op en ik herpakte mijn leven met heel veel vallen en een beetje opstaan. Zo ging dat en ik geloof niet dat het met sterk zijn te maken had. Maar toch… iemand zegt het om iets te kunnen zeggen en dat is vele malen beter dan dat ze je negeren.
Volgens mij geldt dit wel in het algemeen. Ook voor mensen die ernstig ziek zijn of met een andere tegenslag of psychische aandoening kampen is het denk ik juist alleen maar lastig om te horen dat je zo sterk bent. Hoewel het natuurlijk vaak helemaal niet verkeerd bedoeld is.
Sterk zijn, klinkt alsof je geen keuze hebt. Dat je sterk móet zijn, terwijl dat nou juist niet hoeft. Dat mensen zeggen dat ze jou sterk vinden, kan ik begrijpen. Voor je kinderen en je man wil je doorgaan, want ook zij missen Lucy.