‘Zorg je een beetje voor jezelf?’
Ken je de vraag: ‘Zorg je een beetje voor jezelf?’
Het is vaak een retorische vraag waaruit de twijfel spreekt van de vragensteller.
Zorg je een beetje voor jezelf?
In de vraag zit een aansporing om goed voor jezelf te zorgen. Ik vind dat vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Maar zo nu en dan voel ik een soort vage boosheid over me heen komen, en dan denk ik verontwaardigd:
‘Ik moet ook veel beter voor mezelf zorgen! Het is toch ook niet niks wat er gebeurd is! Waarom denk ik steeds dat ik zoveel dingen moet doen?!’
En dan krijg ik visioenen van mezelf op de bank met dekentje op de bank. Een boek, en een warme pot met troostende thee binnen handbereik.
Ja, ik zou beter voor mezelf moeten zorgen.
Zorg jij een beetje voor jezelf?
; )
Gisteren zat ik (voelde me niet zo lekker) in een leunstoel met naast me een beker warme chocolademelk en op mijn buik een hete kruik. En een boek. Het voelde alsof ik aan het moederen was over mezelf en ik dacht: ‘Waarom doe ik dit niet vaker?’ Dus ja, zorgen voor jezelf, op wat voor manier dan ook, lijkt mij heel heilzaam!
Ik zorg steeds beter voor mijzelf. Neem de tijd om even te niksen, op de bank met een theetje (nou ja, koffie) te hangen en even de boel de boel te laten. Maar vooral: ik neem de tijd om te voelen, te ervaren, te verwerken. En dat op mijn oude dag.
Ik zeg doen: bank, boek en troostende thee. Ik kreeg toevallig gisteren nog de vraag of ik een beetje op mezelf paste… Eh, nee dus. Ik was aan het doorgaan. vandaag maar even een dagje rustig aan.
Gewoon lekker doen, op de bank kruipen met een pot thee en een goed boek!