De angst dat je kind vergeten wordt
Na het eerste jaar van rouw denken veel mensen dat het ‘wel weer gaat’. De liefdevolle aandacht verslapt, en mensen worden – heel begrijpelijk – opgeslokt door hun eigen leven. Maar hier komt het probleem:
Het gaat helemaal niet!
Je kind verliezen is voor altijd.
Dat verdriet gaat niet ‘over,’ zoals een vervelende verkoudheid of heftige griep.
Als iedereen het leven weer oppakt, terwijl jij nog worstelt met het verdriet, dan kan dat heel eenzaam voelen.
De angst dat je kind vergeten wordt
Als om je heen het leven zijn gang weer neemt, en mensen steeds minder de naam van je kind noemen, voelen veel ouders de angst dat hun kind vergeten wordt. Die angst herken ik. Marinus van den Berg verwoordt dit prachtig:
‘Het is niet te begrijpen
als anderen alweer doorleven
als bijna niemand nog je naam noemt
zal ik jouw stem nog horen in mij
zal ik naar je verlangen
bij ’t wakker worden van mijn verdriet.’
Wat kun je doen?
Als ouder kun je op verschillende manieren de herinnering aan je kind levend houden. Begin door haar naam te blijven noemen. Ook kun je een plek in huis inrichten voor je kind. Ik heb bijvoorbeeld een speciaal kastje met herinneringen aan Lucy. Dit blog is voor mij ook een manier om te zeggen: Lucy was hier.
De omgeving
Natuurlijk is dit voor iedereen anders… Maar voor mij is er geen mooier gebaar dan een berichtje om te laten weten dat je aan Lucy denkt.
Lisa Boehm maakte een lijst met ruim 80 ideeën om verjaardagen, sterfdata en feestdagen vorm te geven.
Hoe ga jij hiermee om?
❤️