Rouw en angst gaan hand in hand

Last updated on juni 19th, 2025 at 07:39 am

Na het plotselinge overlijden van Lucy voel ik me vaak gestrest, angstig en opgejaagd. Mijn vertrouwen heeft een enorme klap gekregen. Ik voel me totaal niet veilig in het leven. Volgens Gina Moffa, schrijfster van het boek Doorgaan is niet hetzelfde als loslaten, is angst een heel natuurlijk verschijnsel van rouw.

Rouw en angst gaan hand in hand

Angst en rouw gaan vaak hand in hand. Dat komt door ons zenuwstelsel. Volgens Gina werkt ons zenuwstelsel als een soort rookalarm. Je zenuwstelsel is steeds aan het scannen of het veilig is of niet. En als er dan iets ergs gebeurt, gaat het alarm heel hard af. Je zenuwstelsel reageert om jou te beschermen. Geen wonder dat je je opgejaagd en onrustig voelt. Je zenuwstelsel is alarm aan het slaan en staat in overlevingsstand. Het is hyperalert en in een constante staat van paraatheid.

Je hersenen hebben moeite met updaten

Daarnaast zijn onze hersenen aan het zoeken naar een oplossing voor de nieuwe situatie: ze moeten hercalibreren als een soort Google Maps. Je innerlijke kaart van het leven moet worden bijgewerkt en dat gaat niet zonder slag of stoot.

Misschien herken je dit wel – dat je brein het nog niet helemaal snapt dat iemand er niet meer is.

Zo had ik nog lange tijd na het overlijden van mijn vader het idee dat hij elk moment de tuinpoort door zou komen wandelen met allemaal ordners onder zijn arm! Hij kwam zo vaak naar me toe op die manier, dat mijn hersenen het erg lastig vonden om te realiseren dat dit nooit meer zou gebeuren. Inmiddels hebben mijn hersenen díe boodschap begrepen en heb ik dat niet meer.

Nu mijn zenuwstelsel nog.