Muziek en rouw: ‘I’m carrying your love with me’

In Het land van rouw speelt muziek een bijzondere rol. Dat komt omdat muziek deuren opent die anders gesloten blijven. Deuren in jezelf, waarvan je soms niet eens wist dat je ze had. En soms vertelt muziek me iets waarvoor ik zelf nog geen woorden had.

Ik heb een liedje in mijn hoofd

Regelmatig word ik me er ineens van bewust dat er een liedje in mijn hoofd speelt. Aanvankelijk dacht ik daar verder niet bij na, maar op een bepaald moment begon ik er eens op te letten. Ik begon te luisteren naar het liedje in mijn hoofd. Ik luisterde naar de tekst, en wat de woorden zeiden.

Soms voelt zo’n liedje luchtig en toevallig, andere keren raakt het me diep. Alsof mijn onderbewustzijn via muziek iets naar boven haalt.

I’m carrying your love with me

Zo ontdekte ik deze week dat in mijn hoofd de woorden: ‘I’m carrying your love with me,’ speelden. Toen ik me daarvan bewust werd, bedacht ik ineens:

‘Oh, inderdaad! Ik draag de liefde van Lucy, en mijn liefde voor Lucy met me mee.’

Dat is de enige manier om haar overlijden te kunnen dragen.

Misschien herken je dit: dat muziek soms woorden geeft aan iets waarvan je niet wist dat je het zo voelde?