Rouw is een marathon. Geen sprint.

In de cursus Omgaan met verlies vertelt Willem Vermeijden over het overlijden van zijn dochter Merel. Hij vertelt dat Merels dood tot op de dag van vandaag verschrikkelijk is. En tegelijkertijd heeft hij een manier gevonden om met zijn verlies en pijn te leven.

Je mag er de rest van je leven over doen.

Zijn constatering over het verlies van zijn dochter: ‘Dit is zo groot, hierover mag ik de rest van mijn leven doen,’ vind ik enorm troostend. Zoals Willem zelf ook zegt: ‘Die constatering geeft ruimte en een soort rust. ‘

Rouw is een marathon. Geen sprint.

Je hoeft niet op te schieten met je rouw. Het hoeft niet ‘over’ te zijn na bijna drie jaar. Of na tien jaar. Of na dertig jaar. Of na vijftig jaar. Soms kijk ik even naar het filmpje met Willem, en dan voel ik me getroost. Het is oké.

Het overlijden van Lucy is zo groot. Daar mag ik de rest van mijn leven over doen.

Hieronder het betreffende fragment met Willem Vermeijden.