Soms voelt het alsof er twee versies van mij zijn. Er is de verstilde, verdrietige versie. Dat is mijn echte ik. Een sociale versie Maar daarnaast is er ook een sociale versie. Die versie begroet mensen enthousiast en maakt geïnteresseerd … Lees verder →
In het boek Het rouwende brein van Mary O’Connor Frances kwam ik deze mooie quote van de Franse filosoof Henri-Louis Bergson over loslaten, maar ook vasthouden tegen. Loslaten en vasthouden ‘Loslaten is toestaan dat wat er was in je doorklinkt … Lees verder →
‘Rouw is liefde die zijn adres is kwijtgeraakt,’ is een mooie quote van de filosoof Jean Jacques Suurmond. Er zijn best veel quotes over rouw en het directe verband met liefde. Rouw quotes over rouw en liefde Zoals de uitspraak … Lees verder →
‘Laat los!’ Dat was lange tijd het advies als het ging om rouwen na het verlies van een dierbare. Rouw is afscheid nemen en loslaten In dit model wordt rouw gezien als een soort route met onderweg allerlei hindernissen (rouw … Lees verder →
Ondanks het feit dat iedereen om het hardst roept dat er geen ‘fout’ of ‘verkeerd’ is als het gaat om rouwen, voelt menigeen zich onzeker in Het land van rouw. Want als niks gek is, en alles mag, wat is … Lees verder →
Ik keek op uit mijn boek, en zag Soep zitten. De poes van Lucy. 26 maanden ik dacht ineens: ‘Wat doet Soep hier?’ En ik realiseerde me: Dan moet Lucy inderdaad wel dood zijn. Anders zou Soep hier niet zijn. … Lees verder →
In zijn boek Rouw door de tijd heeft Marinus van den Berg het over Het land van men. In Het land van men kom je anderen tegen. Die anderen kunnen een steun zijn, maar ze kunnen ook ongewild je leed … Lees verder →
Als ik in mijn omgeving hoor over iemand die zijn of haar kind is verloren, dan schud ik mijn hoofd van ontzetting en medeleven dat hen zoiets vreselijks is overkomen. Het is telkens een verbijsterende gewaarwording als ik me realiseer: … Lees verder →
