Bubbel: dringt het wel echt tot me door?
Soms heb ik het gevoel alsof wat er gebeurd is (nog steeds) niet echt tot me doordringt. Dan voelt het alsof er een bubbel om mij heen zit, die de harde realiteit tegenhoudt.
Alsof een bubbel de realiteit op afstand houdt
Dan denk ik bozig:
‘Ik weet heus wel dat er geen ontkomen aan is. Dus doe maar weg die bubbel, dan kan ik aan het verwerken beginnen!’
Maar een ander deel van me denkt dat die bubbel misschien wel een zegen is. Dat die bubbel er niet voor niets is. Dat die bubbel mij beschermt. Dat die bubbel voorkomt dat ik onderuit ga, en compleet wordt weggespoeld door het idee dat een kind van mij is overleden.
