Verdriet achter een mondkapje
Last updated on december 13th, 2023 at 03:25 pm
Tijdens het condoleren, en met name de kerkdienst naar aanleiding van het overlijden van mijn vader, was ik er helemaal niet rouwig om dat we een mondkapje moesten dragen.
Sterker nog, ik vond het fijn.
Schuilen achter je mondkapje
Ik vond het prettig om me een klein beetje achter mijn mondkapje te kunnen verschuilen. Zeker toen mijn zussen en ik met de kist van mijn vader de kerk inliepen, en de muziek weerklonk.
Het was lang geleden dat ik zo moest huilen.
Dankzij mijn mondkapje voelde ik me vrijer om mijn tranen de vrije loop te laten.
Je mag je verdriet best laten zien
Toen ik dat later aan iemand vertelde, kreeg ik de reactie: ‘Maar je mag je verdriet best laten zien hoor.’ Het sentiment hierachter vind ik mooi. Er zit erkenning in dat je vader verliezen erg is, en dat je daar verdrietig over mag zijn. Het is belangrijk dat er ruimte is voor tranen. Bovendien, als je verdriet durft te laten zien, dan zorgt dat ervoor dat je getroost wordt. En dat is enorm belangrijk.
Ugly cry
Maar, niet om ’t één of ander, ik vond het niet erg dat mensen mijn pijnlijk vertrokken gezicht niet konden zien. Dit was niet de categorie: ‘Elegant een traantje wegpinken.’
Ik was dankbaar voor mijn mondkapje, dat me me wat privacy verschafte.
Aan mijn betraande ogen, en schokkende schouders was mijn verdriet ongetwijfeld zichtbaar.
En dat vond ik wel genoeg ; )
Lees ook: 6 voordelen van mondkapjes die niets met corona te maken hebben en Zelf een doodskist maken.
