Als ik toegeef aan mijn verdriet dan…
‘Wat moet ik anders? Als ik in bed blijf liggen kom ik er nooit meer uit.’
Het is één van de dingen die ik in het eerste jaar na de plotselinge dood van mijn dochter Lucy zei.
Evenals:
‘Als ik toegeef en ga huilen, dan houd ik nooit meer op.’
En ik denk dat veel mensen dit herkennen.
Berthold Brecht
Maar Berthold Brecht stelt een geweldige vraag:
‘Heb je het weleens geprobeerd?’
En eerlijk gezegd had ik dat niet! Mijn uitspraak was een gevoel, niet op feiten gebaseerd. Want ik wás niet eindeloos in mijn bed blijven liggen. En als ik moest huilen, dan hield het na een tijdje wel degelijk op.
Daarom vind ik dat deze vraag een plekje verdiend als richtingaanwijzer in Het Land van Rouw!
Je kunt Berthold Brechts vraag beluisteren in zijn podcast Omdenken.
Ontdek meer van Reis door het land van rouw
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ze hebben mij ooit geleerd dat je ‘maar’ zo’n drie tot vier uur kunt huilen en dat je daarna uitgeput in slaap valt. Eindeloos huilen schijnt puur biologisch gezien niet te kunnen. Maar ik snap jouw gedachten erover heel goed. Wat kan het inderdaad zo voelen.
Ze zeggen weleens dat huilen oplucht, maar in het geval van rouw vind ik dat niet. Ik vind het niet erg om te huilen, maar ik word er zo ontzettend moe van. Zoals Naomi al schrijft: het put enorm uit. Alle energie lijkt te zijn verdwenen en slapen is het enige dat ik dan nog wil.