De feestdagen: daar komen ze weer

Last updated on december 23rd, 2024 at 09:21 am

Wat ruist daar door het struikgewas? Het zijn de feestdagen van december! Zowel geliefd als gehaat, werpen ze hun schaduw lang vooruit. Ik probeer me er zoveel mogelijk aan te onttrekken. Ik vermijd kerstreclames en de vele krantenartikelen over wat je allemaal voor Leuke Dingen kunt gaan doen tijdens de feestdagen en over hoe je maximaal kunt Genieten.

Mijn doel dit jaar is namelijk de feestdagen zo goed en zo kwaad als mogelijk is te doorstaan.

De derde Kerstmis zonder Lucy

Dit wordt mijn derde Kerstmis zonder onze dochter Lucy. De derde Eerste Kerstdag waarop we haar niet van de trein ophalen en daarna gezellig samen koffiedrinken en onze kerstcadeautjes uitpakken. De derde Kerstmis waarop ze ’s middags niet bij ons op de bank zit om samen een film te kijken. En de derde Eerste Kerstdag waarop ze niet bij ons aan tafel zal zitten.

Mijn belangrijkste doel dit jaar is om me niet zo naar te voelen als de afgelopen twee Kerstmissen zonder Lucy.

Het is een enigszins potsierlijk doel, want rouw laat zich niet leiden.

Maar toch wil ik het proberen.

SMART doelen

Als je een doel stelt dan is het belangrijk om daar duidelijk in te zijn. Je moet concreet maken hoe je het gaat aanpakken! Er is zelfs een heuse vuistregel om je hierbij te helpen: Het SMART principe. Je doel moet:

Specifiek
Meetbaar
Acceptabel
Realistisch
Tijdgebonden

zijn. En dan ben je er nog niet! Vervolgens moet je die vijf punten uitwerken.

Specifiek

Wat wil je bereiken? Ik wil me niet zo rot voelen als de afgelopen twee jaren over dat Lucy er niet is.
Wie zijn erbij betrokken? Mijn man en kinderen.
Waar ga je dit doen? Thuis.
Wanneer ga je het doen? Tijdens de Kerstdagen
Waarom wil je het bereiken? Omdat ik me niet meer zo naar en verdrietig wens te voelen als vorig jaar en het jaar daarvoor! Ik wil beter voor mezelf zorgen.

Meetbaar

Hoeveel ga je doen of moet gedaan worden? Eh… Ik ga gewoon doen wat we altijd doen op Eerste Kerstdag. Alleen dan zonder dat Lucy erbij is. Ik laat mezelf het verdriet over Lucy’s afwezigheid voelen, en tegelijkertijd wil ik proberen me te koesteren in de warmte en liefde van mijn man en kinderen. Ik wil blij gaan zijn met wat er wel is. Essentieel hierbij zijn rust en geen sociale afspraken.
Hoe kun je dat meten? Dat is niet meetbaar.
Welk resultaat levert dat op? Hopelijk dat ik de Kerstdagen dit jaar als minder pijnlijk ervaar.

Acceptabel

Is het doel voor jezelf aanvaardbaar: sta je achter je (persoonlijke leer)doel? Dat is een lastige. Ik wil me minder verdrietig voelen maar ik wil ook Lucy missen, omdat ze ze belangrijk voor me is. Het is een zoeken naar zelfbehoud: niet meer zo’n pijn en verdriet als vorig jaar. Dat is aanvaardbaar.
Is het doel logisch gebaseerd op huidige of eerdere omstandigheden, gebeurtenissen of gedragingen? Niet echt, maar dat kan me niet schelen.
Is er voldoende draagvlak om je doel te bereiken: staan de organisatie en medewerkers achter het doel? Dat denk ik wel.

Realistisch

Is het doel haalbaar? Dat is de vraag. Dat zal moeten blijken!
Is je plan uitvoerbaar: zijn de stappen richting het doel aanvaardbaar en haalbaar voor alle betrokkenen? Ja, dat wel.
Zijn de kennis, mogelijkheden en middelen aanwezig om het doel te behalen? Ik heb een boel gelezen over rouw en ‘leven in het moment,’ dus in die zin wel. Maar in Het Land van Rouw is de praktijk vaak heel anders dan in theorie.
Is het doel relevant, oftewel zinvol voor jezelf? Ja.

Tijdgebonden

Wanneer starten de activiteiten? Op Kerstavond.
Wanneer worden de acties beëindigd? Op de dag na Tweede Kerstdag
Wanneer is het doel behaald? Als ik me niet zo verdrietig en naar voel als vorig jaar en het jaar daarvoor..

Tot slot

Het SMART model is niet bepaald geschikt voor rouw, maar er is wel meer niet geschikt, zoals een kind verliezen! Je kunt het leven niet dwingen; je kunt rouw niet dwingen. Maar ik ga deze feestdagen met voorzichtige moed in. Ik ga proberen in balans te blijven. En dat hoop ik te bereiken door zoveel mogelijk de reclames en verwachtingen van hoe Kerstmis eruit moet zien te vermijden. In plaats daarvan concentreer ik me op ‘simpelweg zijn’.

De combinatie van rust en stilte, en naar binnen keren zal hopelijk heilzaam zijn.

En in ons hart zal Lucy dan toch bij ons zijn.

Dat is mijn allerbelangrijkste doel: dat het voelt alsof Lucy bij ons is.

Memo aan mezelf

Kijk uit met kerstmuziek! Dit kan grote gevoelens van pijn en verdriet triggeren!

P.S. En ik ga mijn normale ochtendroutines aanhouden tijdens Kerstmis: dus gewoon hardlopen, mediteren etc.