Woud van rouw
Op mijn tocht door Het land van rouw kom ik van alles tegen. Zo stuitte ik op een Woud van rouw. Nieuwsgierig stapte ik ernaar binnen. Er zijn van die dagen waarop alles in Het land van rouw grauw en hopeloos voelt. Als het nooit meer anders of beter zal worden. Dan kan een ander perspectief soms helpen.
Een ladder van perspectief in Het land van rouw
Dus wie schetst mijn blijde verrassing toen ik het Woud van rouw een Ladder van perspectief tegenkwam! Eenmaal boven op die ladder kreeg ik een andere blik. Ik zag de weg die ik al heb afgelegd, en de mogelijke wegen die voor mij liggen.
Nadat ik weer was afgedaald van de Ladder van perspectief liep ik Het woud van rouw weer uit. Ik zag geen pad, dus liep ik maar op goed geluk wat door de bladeren. Net zolang tot ik in de verte iets zag schemeren dat misschien wel een weg kon zijn.
Naarmate ik dichterbij kwam, zag ik dat een dikke balk de weg naar de weg versperde.
Gelukkig kun je over sommige blokkades gewoon heen stappen! Er zijn zoveel dingen waarover ik geen controle heb! Dan laat ik mij toch zeker door zo’n balk niet tegenhouden.Met een mengeling van vastberadenheid en wilskracht stapte ik over de balk heen.
Ik nam afscheid van het Woud van rouw, en bedankte het in gedachten voor het moment van rust en nieuw perspectief.
En ik vervolgde mijn weg.
Moedig voorwaarts!