Leven in de rouwerij
Leven in de rouwerij is geschreven door Marieke Foppen en Marieke van Lierop. Zij verloren allebei op vrij jonge leeftijd hun partner. Ze werden weduwe op een leeftijd waarop niemand dat verwacht. Ze waren 25 en 30 jaar oud.
Wat hun situatie nog unieker maakt is dat hun partners overleden door zelfdoding. Dit zie je overigens terug in de ondertitel van het boek: ‘De zoektocht na verlies en zelfdoding.’
Leven in de rouwerij
Hun gezamenlijke boek Leven in de rouwerij is een goede combinatie van hun persoonlijke ervaringen en bijdrages van rouw-experts. Dat maakt dit boek over rouwen heel compleet en veelomvattend. Er is voor elk wat wils, zou je kunnen zeggen. Wie zoekt naar persoonlijke ervaringen na het verlies van een partner kan terecht bij de persoonlijke verslagen van de twee Mariekes. En wie graag wil weten wat deskundigen over rouw vertellen, kan de bijdrages van de experts lezen.
Theorie meteen vertaald naar praktijk en persoonlijke verhaal
In het eerste hoofdstuk stellen de twee Mariekes zich voor en vertellen hun persoonlijke rouw verhaal. Daarna volgen twee hoofdstukken over de eerste week en het eerste jaar. Twee hoofdstukken gaan over verlies door suïcide: achterblijven na suïcide en wat vooraf kan gaan aan suïcide.
Elk hoofdstuk begint met een inleiding van een rouw-expert en daarna vertellen de twee Mariekes hun verhaal over dat onderwerp. De theorie van de rouw-experts wordt dus meteen vertaald naar de praktijk. Daarnaast zijn er ook gesprekken tussen de twee Mariekes uitgeschreven. Bijvoorbeeld een gesprek over hun ervaringen in de eerste week na het overlijden. Het laatste hoofdstuk gaat over herinneringen en rituelen.
De rouw deskundigen die meewerkten aan dit boek zijn:
- Marinus van den Berg
- Annemiek Dogan
- Riet Fiddelaers-Jaspers
- Jos de Keijser
- Derek de Beurs
- Marleen Stelling
In het Land van rouw: wat nu?
Heel treffend vond ik Marieke Foppen die schrijft over haar verbijstering over wat haar is overkomen. Ze schrijft:
‘Wie kan mij vertellen hoe dat moet: weduwe zijn op je 30e? Paniek overvalt me. Wat moet ik nú gaan doen als het maandagochtend is en ik normaal gesproken gewoon op mijn werk zou zijn? Is er iemand die me bij de hand kan nemen en zegt: ‘Ik weet nog niet hoe jij dit wil gaan doen, maar kan ik je in elk geval een beetje op weg helpen?’
Dat gevoel van paniek en verbijstering vind ik heel herkenbaar. Na het overlijden van Lucy vroeg ik me ook af: ‘Hoe nu verder???’ Want de veelgeroemde vrijheid om het in Het land van rouw te doen zoals voor jou goed voelt, heeft als schaduwkant dat je totaal aan je lot overgelaten kunt voelen zonder aanwijzingen van hoe je verder moet in dat land waar je onverhoeds binnen tuimelde.
Over Marieke Foppen en Marieke van Lierop
Opvallend aan zowel Marieke Foppen als Marieke van Lierop is dat ze niet verdrinken in hun verdriet. Weliswaar is het verdriet intens, maar ze weten zich staande te houden. Ook zijn ze in staat om zichzelf te observeren als rouwende, en zijn ze grootmoedig naar hun omgeving. Beide vrouwen maken een intelligente en zelfbewuste indruk met ruimte voor anderen.
Mijn conclusie over Leven in de rouwerij
Leven in de rouwerij vind ik één van de completere boeken over rouw. Dat komt denk ik doordat de bijdrages van de experts direct worden gevolgd door de ervaringen van de twee Mariekes over dat onderwerp. Zo blijft het niet bij een boel theoretisch geneuzel, maar zie je als lezer hoe die theorie er in de praktijk uit kan zien.
De persoonlijke verhalen van de twee Mariekes hebben bovendien potentieel als een balsem voor de ziel van andere rouwende mensen. Het kan enorm fijn zijn om te lezen hoe iemand anders iets heeft ervaren, en hoe hij of zij ergens mee omging. Die herkenning kan een grote opluchting én troost zijn, is mijn ervaring.
P.S. Eén van de dingen die mij troffen in dit boek was het idee het misschien niet de vraag is of je in therapie moet, maar wat voor jouw therapeutisch werkt!
‘Wat is helpend om terug te komen tot een gezonde staat?’
Lees in dit verband ook mijn artikel over de vraag: Is professionele hulp nodig bij rouw?
Vrij specifieke doelgroep: jonge weduwen na zelfdoding
Tegelijkertijd gaat het boek wel over een vrij specifieke rouwervaring: het verlies van een partner door zelfdoding op relatief jonge leeftijd. Maar er is denk ik genoeg algemene informatie over rouw om dit boek toch ook interessant te maken voor mensen die op andere manieren, of op latere leeftijd een dierbare zijn verloren. Voor hen zijn de hoofdstuk 1 t/m 3 en het laatste hoofdstuk over herinneringen en rituelen interessant.
Documentaire over jong weduwe zijn
Marieke Foppen en Marieke van Lierop maakten ook een documentaire over jong weduwe zijn:
Leven in de rouwerij kopen
Leven in de rouwerij is onder andere te koop bij bol.com maar is natuurlijk ook te vinden in je lokale boekhandel.
Leestips
De website van Marieke Foppen en Marieke van Lierop: Widowchicks.
Wat is jouw favoriete boek over rouw?
Ik heb die documentaire van/over hen toen gezien en was daar diep van onder de indruk. Bij het lezen van deze blog wilde ik ‘m aan je gaan tippen, maar je hebt ‘m dus al gevonden;). Ben eigenlijk ook wel benieuwd naar hun boek nu.
Wat lief dat je me wilde tippen over de documentaire Naomi!
Ik heb dit boek ook gelezen. Ondanks het feit dat onze situatie anders is (onze zoon is overleden), vind ik het een fijn boek. Het is inderdaad een juiste mix van theorie, ervaringen en hoop. Het is eerlijk en open geschreven en bevat goede informatie over het proces van depressie en zelfdoding.
Ik heb nog nooit een boek over rouwen gelezen, maar dit boek lijkt mij inderdaad een goede mix van theorie en ervaring.
P.S. Klopt het dat de reacties op Huisvlijt al een tijdje gesloten zijn?
Hai Hermieneke, nee die staan allemaal gewoon open, dus goed dat je dit meldt! Wat voor bericht zie of krijg je precies op huisvlijt als je een reactie wilt achterlaten?
Ik zie op wordpress alleen maar Reacties gesloten
Pingback:Leven in de rouwerij, echtscheiding en thuisblijfmoeders en meer - Huisvlijt
Pingback:Het rouwende brein: rouw als een leerproces van je hersenen - Reis door het land van rouw
Pingback:Doorgaan is niet hetzelfde als loslaten - Reis door het land van rouw
Pingback:Mindful omgaan met verlies - Reis door het land van rouw
Pingback:Pappa's rouwen ook: 12 vaders over het verlies van hun kind(eren) - Reis door het land van rouw
Pingback:Reis door het land van rouw: Doe ik het wel goed? - Reis door het land van rouw