Als het verlies niet lijkt door te dringen: Enjoy it, while it lasts?
Last updated on oktober 21st, 2024 at 10:53 am
‘Wat ruist er door het struikgewas?’ zong Toon Hermans.
Ik moet daar vaak aan denken, als het gaat om het overlijden van mijn dochter Lucy.
Wat ruist er door het struikgewas
Hoewel mijn brein weet wat er is gebeurd, is er een deel van mij dat stiekem denkt:
‘Ah joh, het zal zo’n vaart niet lopen met dat dood zijn.’
En ik wéét dat dit onzin is. En het baart me ook zorgen. Want ik weet dat ik er toch echt aan zal moeten geloven. Ik hoor het naderend onheil ruisen in het struikgewas! En dan denk ik:
‘Laat het maar komen dan! Ik moet er toch doorheen.’
Maar iets in mij laat het niet toe.
Ik kan er niet bij
Na het lezen van Gina Moffa’s boek doorgaan is niet hetzelfde als loslaten, vermoed ik dat er sprake is van een verdedigingsmechanisme. Iets in mij staat niet toe dat het besef van Lucy tot het diepste van mijn wezen doordringt. Zelfs niet als ik met mijn hoofd denk: ‘Doe nou maar!’ Ik denk dat het gewoon nog Te Erg is. Het is (nog) niet veilig.
Hoe mijn rouw lijkt op Loedertje uit Jan, Jans en de kinderen
Het doet me denken aan een stripje van Jan, Jans en de kinderen. Hun Siamese poes Loedertje heeft de gewoonte ontwikkeld om op Jans hoofd te gaan zitten. Op een dag zit Jan lekker op de bank te lezen, en Loedertje nadert. Jan zet zich schrap voor dat moment dat ze op zijn hoofd gaat zitten, maar vervolgens doet ze dat niet! Uiteindelijk pakt Jan Loedertje dan maar en zet haar zelf op zijn hoofd. Dan is die onprettige anticipatie tenminste weg.
Voor mij voelt de pijn en het verdriet om Lucy soms als Loedertje.
Maar anders dan Jan in de strip kan ik de rouw niet gewoon pakken en forceren.
Enjoy it while it lasts?
Misschien moet ik mijn innerlijke wijsheid die me (nog) niet toestaat om de pijn om mijn dochter Lucy ten diepste te voelen, dankbaar zijn voor haar bescherming? Of zoals ze sarcastisch zeggen in het Engels:
‘Enjoy it while it lasts’.
Want wat als de storm in mij losbarst?
Volgens mij is dat beschermingsmechanisme er niet voor niets. Ik snap dat je aan de ene kant denkt: laat het maar komen, maar tegelijkertijd daar heel bang voor bent. Liefs voor jou!