Last updated on december 2nd, 2024 at 10:42 am

Dit mooie gedicht van Sara Rian trof mij, en deel ik daarom graag. Het weerspiegelt waarom het fijn is als mensen de naam van je dierbare blijven noemen.

Sara Rian – Find me there

In haar gedicht Find me there beschrijft Sara Rian praten over een overleden dierbare als een manier om tijd met die persoon door te brengen.

find me there

there are no more memories in the making.

so when you let me talk about the ones i’ve lost

you are letting me spend time with them

in the only way i can now

sara rian

Wat een mooi en fijn idee!

Kanttekeningetje

Tegelijkertijd moet ik wel eerlijk zeggen dat ik het enerzijds heel fijn vind om over Lucy te praten, maar soms kan het ook te pijnlijk zijn. Dat is weer één van de vele paradoxen in dit Land van Rouw….

find me there

Dit staat op de achterkant van het boek, en vind ik ook al zo mooi:

Deze tekst is denk ik één van de redenen dat rouwende mensen de pijn toch ook verwelkomen.

Voor mij is de pijn verbonden met Lucy, en wil ik haar daarom niet loslaten.

De Amerikaanse rouw expert David Kessler zegt hierover dat het de kunst is om uiteindelijk de band met de persoon die is overleden met meer liefde dan met pijn te voelen.