Web Analytics
 

Reacties

Tekens van overledenen: Lucy, ben jij dat? — 6 reacties

  1. Wat mooi dat je Lucy en je vader soms zo dichtbij kunt voelen. Ik kan me voorstellen dat je daar heel erg van geniet. En tegelijkertijd jezelf afvraagt: is dit wel echt? Er zijn heel veel mensen, die nog de nabijheid voelen van hun overleden dierbare. En anderen zien of voelen juist weer niets. Ik denk dat je het gewoon moet omarmen dat jij het wel meemaakt. Zonder het in twijfel te trekken. Ik denk dat het heel goed echt kan zijn…

  2. Pingback:Lucy, ben jij dat? Tekens van overledenen, mobieltjesverbod en meer... - Huisvlijt

  3. Ik denk (of misschien zeg ik nog liever ‘weet’) dat onze overledenen, voorouders, dierbaren, nog bij ons zijn. De een wat dichterbij, de ander verder weg. Ik denk dat onze ziel, het onstoffelijk deel van onszelf, teruggaat naar een soort bron van energie, waar we ook uit ontstaan zijn.
    Inderdaad, wat maakt het uit of het waar is. Je zag dat blaadje en het eerste wat in je opkwam was ‘Lucy, ben jij dat?’. Hoe voelde dat? Wat kwam er bij je op, of waar dacht je aan net voordat je het blaadje zag? Hoe voelde je je op dat moment?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>